De voorpret van het verwelkomen van een nieuwe pup of hond is zo ontzettend leuk! Vol enthousiasme ga je op zoek naar jouw nieuwe hondje. Je bent misschien wat gespannen voor de kennismaking, maar al die spanning valt van je af bij het zien van jouw toekomstige nieuwe viervoeter. De klik is er, alles klopt. De beslissing is genomen, hij mag met jou mee naar huis.
Dan is er uiteraard nog de voorbereiding: het aanschaffen van de juiste spulletjes voor je nieuwe hondje, je huis in orde maken, je verder inlezen en wellicht alvast een fijne hondenschool uitzoeken. De eerste dagen zijn natuurlijk even wennen, maar de roze wolk is heerlijk. Je hebt een ontelbaar aantal foto’s van je nieuwe gezinslid gemaakt. Alles wat hij doet is zo leuk en schattig. Je kunt je niet voorstellen dat dit gevoel ooit over gaat. Tot dat ene moment komt, dat je vraagt je stiekem af waar je aan begonnen bent.
Het opvoeden van een hond is best pittig. Je hebt een klein frummeltje in huis, die ineens weg is van zijn vertrouwde omgeving met zijn moeder en broertjes en zusjes. Of je hebt een herplaatsingshond die ineens in een nieuwe omgeving is. Hij weet nog niet precies wat er gaat komen en wat er van hem verwacht wordt. In eerste instantie ben je elkaar nog heel erg aan het ontdekken. Ook jouw ritme staat ineens op zijn kop. Je moet ineens rekening houden met een nieuw individu, die je nog niet goed kent en waarvan je zijn behoefte nog niet altijd goed kan inschatten. In het begin weet je nog niet goed wanneer hij nou wil plassen, eten, slapen of spelen. Het kost tijd om elkaar zo goed te leren kennen dat jullie met één blik elkaar kunnen vertellen wat jullie willen.
Is een nieuwe hond nou wel zo leuk?
In het begin is dit vaak nog niet zo erg, maar er komt vaak toch een moment dat je er een keer even klaar mee bent. Bijvoorbeeld na de zoveelste nacht slecht slapen, of de zoveelste keer dat hij in je handen of gezicht hapt of na de zoveelste plas in huis. Troost je, je bent lang niet de enige die hiertegen aanloopt.
Dit is naar mijn idee ook normaal want ook wij als baasjes hebben onze grenzen. Iedereen heeft wel eens een moment dat je klaar bent met de situatie, want vaak gaat het niet eens om de hond of zijn gedrag zelf. Het is goed om je bewust te zijn van dit gevoel. Vervolgens gaat het erom wat je er mee doet voor in de toekomst. Dit zijn ook vaak de momenten dat de kans groter is dat we reageren op een manier waar we eigenlijk helemaal niet achterstaan, zoals je stem bijvoorbeeld verheffen tegen de hond. Een klant zei ooit tegen mij: ‘het is menselijk, maar niet wenselijk’. Het is de kunst deze momenten te herkennen en de situatie in de toekomst te voorkomen. Ja, ik weet het, het is makkelijker gezegd dat gedaan. Maar echt, oefening baart kunst.
Dit is wat je kunt doen:
Dus merk je dat je er weer een keer doorheen zit. Stop dan waar je mee bezig bent. Zorg dat de hond in een veilige situatie is en jij ook. Laat je hond bijvoorbeeld even achter bij je partner en loop lekker naar buiten. Even zonder hond. Zodat je zelf ook weer kunt opladen en nadenken over wat er net gebeurde. De derde wet van Newton is actie = reactie. Het gedrag ontstaat niet zomaar ineens. Dit heeft altijd een voorgeschiedenis. Sommige pups vinden het bijvoorbeeld niet fijn om aangeraakt te worden. Ze gaan dan naar je handen happen als je ze gaat aaien. Jij aait (actie), daarom hapt de hond(reactie). Als je dus door hebt dat het happen door jouw aaien komt, dan kun je dit in de toekomst veranderen.
Dus speel het filmpje van wat er gebeurde even opnieuw af en noteer desnoods even kort wat er precies gebeurde. Vragen die je hierbij kunnen helpen zijn:
- Wat gebeurde er direct voor dat de hond dit gedrag liet zien? En wat gebeurde er daarvoor?
- Wat deed jij of andere gezinsleden voordat de hond dit gedrag liet zien? Ook aankijken en geluidjes maken tellen mee.
- Wat heeft de hond de rest van de dag gedaan? Tip: houdt hiervoor een dagboekje bij, zodat je ook kunt terug lezen wat er allemaal gebeurd is.
- Er is kort geleden een bepaalde situatie veranderd? Denk bijvoorbeeld aan een verhuizing of zijn er gezinsleden vaker of minder vaak thuis. Alle veranderingen voor de hond kunnen van invloed op zijn gedrag.
- Kun je alle gedragingen en reacties op een rijtje zetten? Bijvoorbeeld: De hond is lang wakker > je kind wil met de hond spelen > de hond gaat enthousiast rennen > de hond maakt hapbewegingen > En uiteindelijk hapt de hond in de armen van je kind.
Bekijk vervolgens welke van deze antwoorden invloed kunnen hebben op het vertoonde gedrag van je hond. Op het moment dat je de oorzaak in kaart hebt gebracht, kun je namelijk toe werken naar het vinden van een oplossing. Of beter nog: naar het voorkomen van de situatie in de toekomst. Schrijf nu achter de meest waarschijnlijke oorzaken een oplossing of manier waarop je de hond in het vervolg hier niet aan hoeft bloot te stellen. Wat kan jij in het vervolg anders doen? Of hoe kan jij er voor zorgen dat de situatie niet meer voor komt?
Conclusie
In veel gevallen ben jij dus de sleutel om het gedrag van de hond te veranderen en dus toe te werken naar een fijne relatie met jouw hond. Zeker in het begin is het minder belangrijk dat de hond nieuwe oefeningen leert. Het belangrijkste is juist dat jij als eigenaar de hond leert kennen en dus weet welke knopjes je moet indrukken of juist niet moet indrukken om gewenst gedrag te krijgen. Als je dit inzicht hebt, dan heb je een mooie stabiele basis voor een hondenleven lang plezier!
Heb je een beetje hulp nodig? Dan kun je uiteraard altijd even contact met mij opnemen. Ik help jou en je hond graag verder!