Spel bij honden is een lastig onderwerp omdat dit nog al veel omvat. Veel eigenaren denken al snel dat hun hond ‘leuk aan het spelen is’, al denk ik daar vaak anders over. Ik zie vaak dat honden niet op hetzelfde ‘level’ aan het spelen zijn, waardoor een hond graag weg wil, terwijl de andere nog even verder bulldozert of dat honden vanuit spanning niet weten wat ze anders moeten doen of een soort strijd aan het uitvechten zijn.
‘Het mooiste spel, vind ik geen spel’, is dus iets wat ik vaak zeg. Dit heeft wel wat meer uitleg nodig. Als twee vreemde honden elkaar tegen komen en direct met elkaar gaan ´spelen´, dan is dit vaak geen spel. Voor spel is er namelijk vertrouwen nodig tussen beide honden. En dat vertrouwen moet vaak eerst even opbouwen. Jij zou het toch ook niet leuk vinden als een willekeurig persoon buiten op straat ineens met je gaat stoeien?
Hoe dan wel?
Geef de honden dus ook de gelegenheid om elkaar even te leren kennen en niet gelijk te moeten spelen. Denk je dat de andere hond wel eens een speelmaatje voor jouw hond zou kunnen worden. Loop dan samen op. Merk je dat het toch niet klikt, dan kun je beiden ook weer de andere kant oplopen.
Waaraan zie je dat honden aan het spelen zijn?
Dat kun je aan verschillende gedragingen zien. De meest bekende is toch wel de spelboog. De hond doet zijn hoofd naar beneden en zijn kont blijft in de lucht steken. Dit is een uitnodiging naar de andere hond om samen te spelen.
Wat je verder nog kunt zien zijn losse lijven, rolwisselingen, self handicaping, synchronisatie van gedrag en vooral belangrijk pauzes, veel pauzes. En die pauzes hoeven helemaal niet zo lang te duren. Maar door een pauze kan de situatie door beide honden even opnieuw beoordeeld worden. Is dit nog wel leuk? Wil ik nog wel verder spelen? Zo ja, dan dagen ze elkaar weer uit of gaan ze verder.
Wat ik vaak zie is dat er spel is vanuit spanning. Een hond weet niet goed hoe hij zich in een bepaalde situatie moet gedragen en gaat dan maar spelen. Je kunt je misschien wel voorstellen dat hoe meer spanning een hond heeft, hoe strakker zijn lichaam is en hoe minder pauzes er zijn. De hond gaat maar door en door. De andere hond krijgt geen ruimte om te bedenken of hij dit spel nou eigenlijk wel leuk vindt. Daardoor is het vaak ook wat eenzijdiger en missen de rolwisselingen.
Als honden elkaar leren kennen en zich tot dezelfde groep gaan rekenen dan zie je synchronisatie van gedrag optreden. Ik heb dit al regelmatig gezien tijdens de groepswandelingen. Twee vreemde honden die elkaar in het begin spannend vonden, maar wel de ruimte kregen om elkaar te leren kennen gaan op een gegeven moment gedrag van elkaar overnemen. De ene gaat bij een graspolletje snuffelen en dan zie je de andere daar ook interesse voor krijgen. De één loopt naar de sloot, de ander loopt naar de sloot. De één reageert op een geluidje, de andere reageert ook op dat geluidje, maar weet eigenlijk niet waarom. Dat is synchronisatie van gedrag. Dit kan dus al optreden bij samen een rondje wandelen van één uur.
Wil je jouw hond dus laten spelen met andere honden? Geef hem dan de tijd om de andere hond te leren kennen. Let hierbij ook op de speelstijlen die de honden hebben. Je hond hoeft niet iedereen leuk te vinden en om de hals te vliegen. Even de kat uit de boom kijken en op een rustige, maar vriendelijke manier kennis maken is helemaal prima. Investeer in de relatie tussen jouw hond en honden in de omgeving, je hond hoeft zeker niet met iedereen vriendjes te zijn.