De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik gek ben op chocolade(taart).
Ik probeer het niet te vaak te eten, want zo gezond is het ook niet. Maar als ik het aan het eten ben, kan ik het niet waarderen als je geintjes uithaalt. Je kent ze wel van die ‘leuke’ familieleden die een vorkje mee willen prikken. Ik zie ze soms al in de verte aankomen. Ik zorg dat ik dan wat strategische ga zitten. Ik draai mijn schouder wat in en ga wat met mijn rug die kant op zitten. Dit deed ik in het verleden niet. Toen was ik gewoon lekker aan het smullen, maar de ervaringen leren dat sommige mensen met een vork in hun handen in mijn taart willen prikken.
Komen ze dichtbij dan ga ik nog even goed verzitten. Doen ze een poging om een stukje van mijn chocoladetaart te pakken, dan maak ik een opmerkingen. De wel bekende ‘nouhou’ of ‘hou eens op’. Soms zit er een oom tussen die denkt nog wel een stapje verder te kunnen. Wat bij mij meestal uit in dat ik echt boos wordt. Het is mijn chocoladetaart! De sfeer verandert flink en er zijn eigenlijk alleen maar verliezers. De oom die geen taart heeft en ik ben super gefrustreerd dat ik mijn taart niet rustig op kon eten. Ik heb in ieder geval voor volgende keer geleerd dat ik nog beter op mijn hoede moet zijn.
Dit geldt trouwens niet bij mijn moeder. Op het moment dat ik aan het eten ben en zij komt er aan. Dan vraagt zij vaak of ik er nog een beetje slagroom bij wil. En daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Dus zij mag vaker komen en dan doe ik graag mijn taart haar richting op, zodat ze het er goed op kan doen.
Dit zelfde geldt voor de hond. Zodra je iets wil afnemen wat voor je hond voor waarde is, raakt hij alleen maar gefrustreerd. Geef je hem iets lekkers erbij, dan zal hij blij zijn als je in de buurt komt.
Dús wat kies jij?
Kies je er voor om de bak weg te pakken zodat de hond jou niet in zijn buurt wil hebben…
óf kies jij voor een goede band met jouw hond en geef je hem iets lekkers erbij?!
p.s. chocolade is giftig voor honden. Dus eet dat vooral lekker zelf op.