Als ik met een hond aan het trainen ben doe ik dat het liefst los van de lijn of met een lijn op de grond. Hierdoor heeft de hond de keuze of hij wel of niet mee wil doen.
Zo ook vanochtend; ik liep buiten met de hond. Ik had nog wat lekkere voertjes over van de gedragsconsulten gisteren, dus ik dacht: laat ik even wat extra’s oefenen. Ik ben naar een grasveld gelopen, zodat ik de hond veilig meer ruimte kon geven.
De hond ging zitten, waarop ik hem wat lekkers gaf en daarna de lijn op de grond liet vallen. De hond koos er in eerste instantie voor om even weg te rennen. Zonder te roepen kwam hij terug gelopen. Waarschijnlijk omdat hij wist dat ik wat lekkers bij mij had. Ik ben over het veld gaan lopen en iedere keer dat hij bij mij kwam/naast mij kwam lopen kreeg hij wat lekkers. Hij heeft nog nooit zo netjes meegelopen. Af en toe sprintte hij er even vandoor.
Dat vind ik niet erg, het geeft mij juist informatie over hoe vol zijn hoofd is. Ik maak hier gebruik van door mijn training daar op aan te passen.
Aan de lijn waren wij waarschijnlijk beide al gefrustreerd geweest. Hij omdat hij zijn hoofd niet even leeg kan rennen en omdat hij dan hard aan de lijn trekt, wat mij pijn doet.
Nu liep ik met een trots gevoel van het veld af. Hij heeft super mooie stukjes volgen laten zien en nog een paar andere oefeningen. Een goed begin van de dag!